Op deze pagina vind je de blogs terug die ik dagelijks geplaatst had in de maand mei op mijn oude website. Dit zijn de eerste 19 dagen van mijn allereerste Camino. Hier staan 3 wandeldagen in Frankrijk beschreven, vervolgens 5 dagen Camino Aragones en de eerste 11 dagen van de Camino Frances. Druk je op de daglink, dan word je doorgestuurd naar het dagboek, dat ik ruim 6 maanden na terugkomst, geschreven heb. Alles wat ik mij nog kon herinneren heb ik opgeschreven, na 6 maanden. Er is zeker meer gebeurt dan hetgeen geschreven staat, maar hoogstwaarschijnlijk ben ik dat dan vergeten.
11-05-2018: 01. De treinreizen
De eerste dag van mijn Camino is de treinreis naar Lourdes. Een reis die op 21 januari reeds geboekt is. Het zou spannend kunnen worden, want begin april kondigen de Franse vakbonden stakingen aan voor het treinpersoneel. Ze gaan 3 maanden lang een stakingspatroon volgen. Eerst 2 dagen staken en dan 3 dagen werken. Zodra het bekend werd even de stakingskalender bekeken. Het zag er gunstig uit. Maar je weet nooit hoe het gaat uitpakken. De bonden zijn net katten die in het nauw gedreven vreemde sprongen kunnen maken. De dag voor vertrek geen vreemde berichten op de site gezien, gunstig teken. Maar toch slaap je dan nog niet lekker. Ik wil gewoon zeker weten dat alles goed gaat, geen stakingen, voor niemand meer, maar ja. Nu bijna 4 maanden later zit ik op het stuk van Parijs naar Lourdes dit te schrijven. Ik denk dat het inderdaad loslaten is en je overgeven. Sint Jacobus zal je helpen. Zal dit dan de eerste keer zijn dat hij naast me meegaat? Lopend van Gare dus Nord naar Gare Montparnasse gegaan en onderweg even de Tour Saint Jacques bezocht. Met slechts een half uur vertraging aangekomen in Lourdes. Stap 1 is gezet. Het is weer een gevoel van thuiskomen. Ik kan het niet anders omschrijven. Ik ben nu voor de 5e of 6e keer hier en iedere keer lijkt het sterker te worden. Na aankomst de overnachtingsplaats opgezocht. I.p.v. de geregelde bed op de slaapzaal krijg ik een 1 persoons kamer. Daar zeg ik geen nee tegen. Even het thuisfront inlichten en dan eten, een rondje lopen, kaarsje opsteken een dan ook 9 uur de processie meelopen. Een goed begin van onze pelgrimstocht. Ook al omdat er 13,5 km zijn gewandeld.
Zo, ik ben er, nee niet in Santiago, maar op de bestemming van mijn eerste wandeldag, een refugio bij de kerk van Asson. Het viel niet heel erg tegen deze eerste dag, de afstand week slechts een dikke kilometer af van hetgeen op papier stond, maar dat komt door mij. Het weer was wel niet gunstig, in tegenstelling tot gisteren, toen het mooi zonnig en warm was, was het kouder en veel natter. Om kwart voor 9 vertrokken vanuit Lourdes, nadat ik me daar eerst als pelgrim had ingeschreven en mijn 1e stempel kreeg. Ik heb uit voorzorg maar mijn oranje poncho aangedaan voor het geval het zou regenen. Dan heb ik in ieder geval al 1 gevecht gewonnen. Het aan en uit doen gaat met enige capriolen maar lukt wel. Onderweg kwam ik al vroeg een andere pelgrim tegenmoet. Hij was al weer op weg naar Italië. Deze Kroaat loopt heen en terug en probeert zich te voorzien middels werkjes uitvoeren. Maar de laatste twee dagen viel het tegen. Vanaf half 11 begon het te miezeren, hetgeen steeds meer werd richting de middag. De wandelweg liep van bos naar straat naar landweg enz. Het was heuvel op en heuvel af. Best wel pittig voor een eerste dag. Vooral bij Bétharram, daar was het voorbij de kerk, de Kruisweg omhoog volgen. Dit was het langste steile stuk vandaag. En de regen viel maar door. Voor half 3 op mijn 2e bestemming aangekomen, een kleine refugio in Asson vlak bij de kerk. Een kamer met stapelbed, keukentje, toilet en badkamer. Ik ben de eerste, later kwam nog een Fransman. Wij beiden zijn van het stille type, ons ding doen en soms even praten in het Frans en Engels. Vanavond nog even iets eten en dan naar bed. De weersvoorspelling voor morgen? Hetzelfde als vandaag heb ik gehoord: pluie. Ik hoop dat mijn app het beter voorspelt, maar ja, we hebben het niet voor het zeggen en wachten dus maar af. De overnachting voor morgen is ook geregeld bij frére Pierre in Arudy.
Om de een of andere reden is deze blog verdwenen. Dus probeer ik nog maar even te recapituleren, of zoiets….. Het is weer een regenachtige dag, ontbijt bestaat uit 2 chocolade croussants. De eerste keer dat Valeria dus met mij meeloopt. Ze was gisteren de weg kwijtgeraakt en met de bus dus naar Asson gekomen. Samen lopen we de route naar frére Pierre in Arudy, waar ook Jean zal overnachten.
14-05-2018: 04. Arudy – Sarrance
Mijn derde wandeldag zou mij naar Oloron St. Marie voeren, maar gisteren onder het eten bij frére Pierre werd mij verteld dat ik ook een rechtstreeks naar Sarrance kan lopen. De plaats die ik na Oloron zou aandoen. Dit houdt in dat ik i..p.v. 2 dagen ieder 22 km afleggen, op de officiële pelgrimspaden, ik nu op 1 dag 32 km ( zouden er 30 moeten zijn) loop en dan 1 dag winst boek. Dit betekent ook 1 dag minder in de regen lopen, hoop ik. Dus vanochtend na het ontbijt en inkopen doen voor de lunch, Carrefour hing pad om 9 uur open, op pad. Al vanaf het begin de poncho weer aan, het regent licht en de droge periodes zullen schaars zijn. Maar dat mag de pret niet drukken, schrijf ik maar. Het ochtend gedeelte is hoofdzakelijk bergop op de D918, een weg die zich langs de zijkant van de heuvel omhoog slingert. Het mooie is dat er achter elke bocht weer iets nieuws zichtbaar wordt: bomen, struiken, asfalt en een bocht. Ik vind het niet erg, het is nieuw voor mij, geen bekend terrein en dat vind ik nu fijn. Thuis weet je wat je zult zien, hier is het een verrassing. Om half 12 de lunch, daar waar het hoogste punt bereikt wordt. Het regent wat minder maar ja, eten moet je toch. Een Duits koppel heeft het makkelijker, zij nemen de motor om het asfalt onder zich voorbij te laten gaan. Na de lunch weer verder, voornamelijk bergaf. Sinds kom je langs enkele huizen dan loop je weer dit het bos maar nog steeds op het asfalt. En dan opeens komt er een bord met Somport. Ja nog 48 kilometer, maar niet vandaag. Ee dan komen we ook weer de witrode marketing tegen met GR653 en de Schelp, wij komen weer op de route uit, precies bindend de beschrijving. Dus we verlaten de grote weg en nemen ene nog kleinere weg. En dan komt het camino gevoel weer terug. Zeer rustige weggetjes, klein forpje en paafjes waar de modder feest biert en mijn schoenen huilen. Zelfs een kleine onverwachte waterpassage die met een extra steen een doorwaadbare plek kan worden, dankzij een vriendelijk Zwitser. En weer verder. Bij de brug voor Sarrance de keuze om het pad te volgen, welke met dit weer niet risicoloos is, of over de drukke weg lopen. Minder risico’s dus, wij willen toch ongeschonden aankomen. In Sarrance naar de kerk lippe een naast de kerk aankloppen bij het klooster, er is nog volop plek. Dus een warm bed, hoop ik, een lekkere maaltijd, hoop ik, en morgen om half 8 een ontbijt. Op basis van een donativo. Na het douchen lekker uitrusten en bijkomen van de dag, vervolgens om half 7 naar de avondmis en om half 8 avondeten. Het was lekker, 2 soorten soep, vervolgens rode rijst met sperziebonen en goulash. En natuurlijk brood en kaas.
15-05-2018: 05. Sarrance – Jaca
Nu hoor ik jullie al denken: loopt die idioot zo’n dikke 70 km op 1 dag? Ja en nee, ik bewoog mijn voeten zo’n 45 km in de bus en liep er daarna 25. Op advies van de mensen in het klooster niet gelopen naar de volgende 2 plaatsen i.v.m. het slechte weer. Het zou minimaal tot vrijdag blijven regenen en op de Col du Somport zelfs sneeuwen. Ik had nog kunnen kiezen voor 1 wandeldag in Frankrijk, naar Borce, maar toch net als menig andere wandelaar toch maar de bus naar Spanje. Voor een schamele € 4,00 van Sarrance naar Canfranc gereden. Mooi bergweggetje waar de bus regelmatig aan de kant moest voor vrachtwagens. Door de tunnel naar de andere kant van de berg en daar bij het oude en zeer grote, lang niet meer in gebruikzijnde internationale treinstation uitgestapt. Nog even wat voor de lunch hakken en dan beginnen. Om 10 uur dus de wandeling vervolgt op Spaans grondgebied. Net buiten Canfranc staat de eerste zuil met het resterende aantal kilometers naar Santiago de Compostela: 850 km. Het is nog een beetje nat, miezeren, een behoorlijk veel wind, de poncho blijft aan. Regelmatig achterom kijken om te zien of de wolken ons niet volgen. De ding blijft gelukkig hangen en hoe verder wij doorlopen, hoe aangenamer het wordt. De laatste 2 uur geen poncho meer aan en de goed op. Ik ben pelgrim en ze zullen het weten. De hele dag gelopen met Valeria uit Z- Korea en Hans Peter uit Zwitserland. In Jaca even HP bellen over maar later in de refugio weer gevonden. Dadelijk gaan we samen eten en misschien lopen we morgen weer dagen verder. Op Radio 2 roept Gerard Ekdom vaak: I’ve got to have more cowbells. De geiten hier hebben ze, ze zijn dubbel zo groot.
De nacht was lang, de slaap te kort. De eerste nacht in Spanje was er een van: je gaat slapen in een bos, maar als je wakker wordt zijn de bomen weg. De handzagen zijn ingewisseld voor dure motorzagen zonder geluidsdempers. Viel erg laat in slaap waardoor ik dus ook mijn wekker niet heb gehoord. Dus opschieten met opstaan en alles inpakken. Nu heb ik nog ruim plek gehad, maar dat zal niet altijd zo zijn. Het ontbijt wordt dus de eerste de beste koffiebar in, koffie en broodje eten en dan wandelen. Aan de rand van Jacá nog even wat proviand gekocht voor als er onderweg niets op mijn pad komt waar iets te eten is. Vandaag lopen we behoorlijk wat kilometers langs een drukke weg, afgewisseld met een pad dat we kunnen volgen. Redelijk bergaf en soms weer even berg op. Mooi landschap vooral de Pyreneeën die met sneeuwtoppen bedekt zijn in de verte. Rond 12 uur in Santa Cilia aangekomen, mooi op tijd voor de lunch. Een stokbroodje met choriso. Lekker dikke plakken, een caffee con leche en een limoenade. Klaar voor de laatste sessie. Het venijn zit vandaag weer in de staart, bergpad omhoog naar Arrés. Een dorpje met slechts een kleine 20 bewoners. De auberge wordt gerund door 2 Brazilianen. De stempel staat in het paspoort, om 7 uur een rondleiding en om half 9 eten.
17-05-2018: 07. Arrés – Fuerta
Vandaag weer een behoorlijke etappe voor ons, 28,5 km. De eerste nacht dat ik redelijk goed heb geslapen. Vlak na het eten, ja ik weet dat het slecht is, op bed gaan liggen. Maar ja, wat wil je, ze eten hier ook zo laat. Na wat gepraat op kleine slaapzaal voor elf uur de oogjes toe. Ik denk dat het 6 uur was voordat ik voor de eerste keer pas echt wakker werd.
Na het ontbijt en het inpakken rond 8 uur vertrokken. Eerst weer naar beneden, want we sliepen tenslotte op een berg. Het pad naar Arrés was smal en het pad van deze ochtend ook. Maar eenmaal beneden liepen we weer snel op een grindpad. Soms omhoog en soms omlaag, zoals elke dag een wat is het mooi. Het uitzicht is grandioos en dan ook weer de roofvogels die met de thermiek spelen.
Onderweg zien we ook weer mooie dorpjes op heuveltjes en op 1 ervan, Artieda, lunchen we: menu del dia. Voor mij salade vooraf, daarna varkensvlees met lokale groente en rijst en als toetje een rijstepap met kaneel. Alles voor die luttele € 10,00. Bij het afrekenen kregen we nog de vraag of we geen stempel wilden, want dat willen pelgrims graag, dus het paspoort te voorschijn gehaald.
Vervolgens weer verder, het wordt een oud weggetje volgen dat niet meer in gebruik is. Ook de grotere weg rechts van ons wordt niet meer gebruikt. Er is een nieuwe weg aangelegd die hier ligt, wat niemand op rijdt, ter voorbereiding op het uitbreiden van het stuwmeer. Maar dat duurt nog even want de bevolking houdt het met procedures tegen.
Daarna weer een smal bospad volgen omhoog naar de ruïnes van Ruesta, waar we overnachten. En natuurlijk eten.
18-05-2018: 08. Fuerta – Sangüesa
Zo, vandaag staat er een korte etappe op het programma, zo’n 23 km. Weer kunnen het dus rustig aan doen vandaag. Half negen, na het ontbijt, vertrekken we. We maken een korte stop in een voormalig kluizenaars kerkje en dan door, 5 kilometer bergop. De zon schijnt, heerlijk en af en toe ook niet vergeten om achterom te kijken. We hebben nu geen zicht meer op de besneeuwde toppen van de Pyreneeën. We maken een stop Unduës de Larda, hier eet ik mijn eerste tortilla, erg lekker en vult goed. Na nog wat drinken weer verder. We lopen eigenlijk de hele middag op een mini meseta, kunnen we al zien wat we straks verderop op de Camino Frances te wachten staat. Alleen veel langer. En we houden onze eerste siësta. Onder en eenzame olijfboom nemen we plaats en nemen het er even van. Door de korte afstand is het beter ook je rust moment te nemen. Even na 15 uur komen we aan in Sangüesa voor de volgende overnachting. Ook nog even boodschappen doen en het dorp bezichtigen, dan weer rusten en laat eten.
19-05-2018 09: Sangüesa – Monreal
Vandaag weer een lastige etappe op het programma. Volgens het boekje weinig onderweg te koop, dus zorgen dat er eten en drinken hebben. Gelukkig dus gisteren al de boodschappen gedaan. De nachtrust was kort en luid. De eerste pelgrim stond al om 5 uur op. Om 6 uur ook maar opgestaan en begonnen met het vaste ritueel: toilet, wassen, aankleden, inpakken, controleren en ontbijten. Vandaag maar het gisteren gekochte brood met kaas en een kopje koffie. Om half acht de deur uit en op weg. De stad uit langs een fabriek die behoorlijk stonk en de berg op. En de volgende berg, en de volgende berg. Die laatste was behoorlijk pittig en lang. Boven ons rustmomentje genomen en de lunch gedaan. De andere helft van het brood met de kaas, banaantje of 2 en dan weer verder. Na 20 km zou er een dorp komen waar een bar zou zijn, maar vandaag was deze dicht ivm een lokaal feest. Dus dan maar weer verder, het leven van een pelgrim gaat door. In het volgende plaatsje gelukkig een snoep/drank/medicijnen automaat, daar een blikje genomen en verder, nog 3 km. En om klokslag 3 komen we weer aan. Mooi op tijd. De deur staat open maar niemand aanwezig, we zoeken een bed en na weer een koude douche even rondlopen. Biertje gedronken en gekeken waar we kunnen eten. En natuurlijk de stempel ophalen en de overnachting betalen.
20-05-2018 10: Monreal – Obanos
Op zondag om half zeven opstaan, dat is toch wat, maar een pelgrim gaat er gewoon voor. Zelf iets van ontbijt maken met hetgeen nog in mijn rugzak zit. En dan op, de volgende etappe naar Obanos. Een afstand van een kleine 30 km met weer heuveltje op en heuveltje af, over olifanten paadjes en steenslag weggetjes. Soms weer behoorlijk pittig. In Tiebas maken we een pauze, onze Zwitserse compaan komt erachter dat hij zijn portemonnee vergeten is, die ligt nog onder zijn kussen in de herberg in Monreal. Dus hij neemt een taxi terug naar Monreal daarna weer terug naar Tiebas in dan weer verder te lopen. Wij, Valeria en ik, lopen verder naar Obanos. Onderweg komen we nog langs een speciale kerk, Santa Maria de Eunate. Daar staat dus een pelgrimsbus. Zij hebben er net een lunch gehad, paella, ik haal er een stempel, maak foto’s en loop door. Rond half vier weer in de Auberge geregistreerd. Mooie dag weer.
21-05-2018 11: Obanos – Estella
Vandaag de tiende wandeldag, vroeg opgestaan en weer alles ingepakt. Het begint routine te worden. Daarna nog het ontbijt in de alberge genuttigd en ” Ab geht die Post”.
Buiten de alberge afscheid genomen van Hans Peter der Schwitzer, oftewel Jean Pierre zoals hij zich noemt op de Camino. Hij gaat nu de Frances 1 etappe in omgekeerde route doen, naar Pamplona en dan met de bus naar Bilbao en het vliegtuig naar Bern. De drukke plaats Puenta la Reine is erg rustig zo vroeg in de ochtend. Ik vertrek met Valeria, Oliver en ….. aan de volgende etappe naar Estella. Een korte etappe van 25 km. Enkele kort maar krachtige beklimmingen in goed weer. Ook weer aparte zaken gezien. Door de korte afstand kom je natuurlijk ook vroeg aan in de alberge. Kun je ook vroeg je blog maken.
22-05-2018 12: Estella – Torres del Rio
Gisteren vergeten dus nu maar even:
Ook vandaag weer een wandeldag op het programma. De nachtrust werd al vroeg verstoord door de vroege starters. Er zijn al mensen die om half vijf opstaan om dan om vijf uur te starten. Dan lopen ze nog een behoorlijk deel in het donker.
Vandaag komen weer langs de Wijnfontein, een bekend onderdeel op de dag na Estella. Je mag er een beetje wijn proeven en veel water nemen, niet andersom. Wil je veel wijn, dan gelieve deze te kopen. Het nadeel voor de vroege starters is dat de Wijnfontein nog niet open kan. Gelukkig voor ons was ie al open, op mijn video blog zal het hopelijk te zien zijn.
De dagafstand voor vandaag is weer 30 km. Gisteren waren we vertrokken met 5 mensen die elkaar kennen vanuit Jaca, maar door de dag elkaar zijn kwijtgeraakt. Maar s’ avonds elkaar weer gevonden hebben in dezelfde Auberge.
Vandaag dus gestart, weer met Valeria, de dag zal een stuk van dik 15 km bevatten waar niets te koop of te drinken zal zijn. Dus proviand meenemen. Ondanks de afstand en het gunstige verloop van de route zijn we vrij vroeg op onze volgende overnachtingsadres aangekomen. Een de vijf van Jaca zitten in dezelfde Auberge. Morgen een korte afstand tot Logroño. En dan nieuwe schoenen kopen, want mijn huidige heeft een gaatje in de linker zool. Het inlopen zal op de dag na Logroño zijn, een afstand van 30 km.
23-05-2018 13: Torres del Rio – Logroño
Vandaag een korte dag, voor wat het wandelen betreft. Slechts 21 km gelopen. Amper warm geworden ben je er al. En natuurlijk veel te vroeg, kwart over 11 kwamen we bij de alberge aan, om half 12 ging de tuin open en om 1 uur konden we ons registreren. De etappe had wat pittige korte klimmetjes maar daarna ook weer wat mooie vlakke licht dalende wegen. Voor Logroño loop je door een industriegebied, niet ze heel fijn, zal ook bij Burgos zo zijn. De afdaling naar Logroño een bekende stempel gehaald. Daar zat tot 2002 een oude vrouw stempels te geven en nadat zij op 92 jarige leeftijd was overleden heeft haar dochter het over genomen. Helaas de afgelopen dagen geen foto’s want de wifi is niet heel erg best, maar dat komt later nog wel.
24-05-2018 14: Logroño – Najera
De dag van de nieuwe schoenen kan ik deze noemen. De winkel waar ik mijn nu kapotte schoenen gekocht had, wil dat ik ze met de rekening terug breng naar de winkel. Ik ga echt niet nog 900 km met die schoenen slepen. Ik heb ze een mooie plek gegeven op de Camino. Maar hoe verloopt zo’n dag nu van 30 km op nieuwe schoenen? Niet veel anders dan de vorige 12 zo ik zeggen. Het is wennen, van hoge naar lage schoenen, en ik bedoel niet de hakken dames, en van leer naar goretex. Het lijken in eerste instantie gladde zolen, maar eenmaal op het echte pad gaat het beter en beter en beter… We lopen door de Rioja streek, de aarde zou rood gekleurd zijn, maar welk rood dat moet zijn weet ik niet. Het gaat weer goed, tempo kwam er weer in. Onderweg trouwens de mede-Nederlanders gezien die nog even raad gaven over het gebruik van de nieuwe schoenen. 2 keer een stop gedaan, rond half 10 voor een café con leche en tortilla om vervolgens ook tegen 12 uur een tortilla met grote Radler te nemen. Tegen kwart over 1 aangekomen op de gemeentelijke herberg, die nog gesloten was. Een herberg met 45 stapelbedden, dus 90 personen, 4 douches 4 toiletten en 4 wasbakken. Het gevolg: in de rij voor de douche, in de rij voor het toilet en zelfs in de rij om je dagelijkse handwas te doen. Helaas moet ik 1 groot nadeel melden over vandaag: het voorspelde onweer van 16.00 uur begon 15 minuten te vroeg. Hopenlijk is het straks droog als we weer een restaurantje moeten zoeken voor een Menu del Dia, 3 gangen, weer lopen, met brood en wijn inclusief.
25-05-2018 15: Najera – Santo Domingo de la Calzada
Zo, mijn 2e wandelweek zal vandaag eindigen. Als ik weer mijn alberge binnenloop heb ik er 14 wandeldagen opzitten. De nachtrust was niet om over naar huis te schrijven, dus wacht maar niet op een kaartje.Om half vier moest ik even op, want oude mannen kunnen wel eens last hebben van een volle blaas. Toen was er al iemand klaar om te vertrekken, niet normaal. In het donker is het toch wel een risico, de paden zijn niet verlicht, kans op vallen is groot en je moet natuurlijk ook de markeringen kunnen zien. Gisteren nog een oude bekende gezien, Jean uit Frankrijk. Na mijn eerste wandeldag in Asson getroffen in de refugio. De dagen waren toen nat. En wellicht is het weerzien de oorzaak dat we vandaag het weer tegen hebben. We lopen de hele dag in de regen. Dat brengt mijn humeur een klein beetje naar beneden. Mijn trouwe metgezel Valeria heeft last van haar enkel. Dus haar tempo is vandaag iets lager. Het plan gisten was om de etappe van vandaag uit te breiden met een extra stukje lopen naar de eerstvolgende plaats na Santo Domingo. Maar het weer doet mij besluiten om naar hier te blijven. Dan kan mijn handwas van gisteren, die niet droog is geworden, vandaag in de wasmachine en daarna in de droger. Na 2 weken handwas is een wasbeurt in de machine wel lekker. En lekker in de droger…… Morgen zal ik wel alleen lopen, want Valeria denkt er over om de enkel rust te gunnen. Ben nu ook aan het plannen of het niet beter is om morgen de gebruikelijke afstand volgens het boekje uit te breiden met 1 extra dorp. Alles hangt af van weer en gesteldheid en humeur denk ik.
26-05-2018 16: Santo Domingo de la Calzada – Tosantos
Ik kan vandaag niet klagen over het slapen, het ging redelijk goed. Maar ja, is volgens mij ook wel logisch. Ondanks dat er meer dan 200 pelgrims aanwezig zijn zijn er geen rijen de badkamers en toiletten. Alleen in de keuken is het druk. Na weer alles gepakt en gezakt te hebben, op zoek naar de schoenen, want dat zijn er wel een paar, dan naar de eerste de beste café voor een ontbijtje. Het is aan het begin wel weer een beetje druk maar mijn tempo gaat rap omhoog en de moed ook. Heerlijk zo deze ochtend, ondanks dat je veel langs een snelweg loopt. In het eerste dorp kom ik 2 bekenden tegen die gisteren dus niet in de grote herberg wilden blijven. Ze stonden klaar om te vertrekken, ik heb ze de hele dag niet meer gezien. In elk dorp even water gedronken en dan vervolgens door. Het eerste stuk was droog, vervolgens nat en tegen het eind weer droog en zonnig. Valeria is met de bus naar Tosantos gereden. In de eerste herberg waar ze zich wilde inschrijven ging het fout. Ze vertelde dat ze met de bus was gekomen, hiervoor kreeg ze geen slaapplaats. Dus maar een andere alberge. De kleine alberge met 20 slaapplaatsen had nog een paar ongereserveerde plekken die door 5 bekenden zijn ingenomen.
27-05-2018 17: Tosantos – Agés
Vandaag weer een zondag, de derde zondag op mijn Camino. Het wordt een rustige etappe van zo’n 24 km. We nemen de tijd ervoor. En omdat het zondag is en we er de tijd voor nemen, neem ik even geen tijd voor een uitgebreid verslag. De wifi is traag, de auberges vol. Gelukkig is er gisteren voor ons gereserveerd en hebben wij plek. Het wandelweer viel ook mee, koud bij de start daarna volop zon, ondanks de minder goede voorspellingen.
Na toch een redelijke goede nachtrust vrij vroeg wakker, er zijn Pelgrims die altijd te vroeg op pad gaan en dan bij het opstaan te veel lawaai maken of te weinig rekening houden met anderen. Om 6 uur al buiten bij de alberge, door de mist komt een schraal lichtje waardoor je niet in het donker op pad gaat. Even geen ontbijt, pas bij het 2e dorp nemen we ontbijt. We hebben dan al een behoorlijke klim over rots achter de rug. Boven op de top staat een kruis, in de mist. De weg naar Burgos heeft op een geven moment een moeilijke keuze voor de pelgrim, links of rechtsom. Ga de rechts, dan loop je bijna 2 uur door een industriegebied. Ga je links, dan loop je een beetje door de natuur en de voorsteden van Burgos. Dus ……. Links. Het is een regenachtige dag en voor 11 uur arriveerden ik bij de alberge. Nog 1 uur wachten tot deze opengaat. Het is weer de gemeentelijke alberge die door vrijwilligers verzorgd wordt. Voor € 5,00 heb je een bed, met een eigen licht en eigen stopcontact, echte luxe voor de pelgrim. Na de zeer lekkere lunch met 5 bekenden van de Camino even de kathedraal bezocht. Ja even, anderhalf uur rondgelopen. Een pracht en praal, onvoorstelbaar. Deze avond even niet buiten eten maar gewoon instant noodles, want de lunch had nog niet voldoende plaats gemaakt.
29-05-2018 19: Burgos – Hontanas
Gisteren, dinsdag 29 mei kon ik mijn eigen dies niet benaderen en vertelden mijn 2 lieve thuisblijvers dat er geen internet thuis was. Heb ik toch moeten werken op mijn vakantie…. Gelukkig was het wifi snel hersteld, binnen een half uur, maar het benaderen van mijn site niet. Dus ook nog verder onderzoek moeten plegen. Om het kort te houden: mijn ip-adres is gewijzigd. Dus door wat aan te passen bij mijn DNS registratie is mijn site sinds vanochtend weer bereikbaar. Betekent dat ik pas in de namiddag, vandaag waarschijnlijk een kortere dag, mijn verhaal van gisteren zal schrijven. De 32 km tocht, maar nu blijkt, dat we toch op woensdag 35 km lopen. Dus de dag van dinsdag op woensdag geschreven: Wat kan ik mij nog herinneren? Ja zo gaat dat, de tijd en impressies vliegen voorbij. Burgos uitlopen duurt ongeveer 3 kwartier, dan lopen we een mooi stukje door de natuur om vervolgens een tijd lang langs de autostrada te lopen. Dan buigen we af en duiken het binnenland weer in. Voor zo ver ik het mij kan herinneren was het niet lastig de etappe. We gaan nu wel de mesetas op. De eerste keer over de graanschuren van Spanje. Dus liggen op 800 meter hoogte of meer. De hele dag blijft het gelukkig droog, de poncho hoeft niet aan. De mesetas zijn nog groen, wij zijn vroeg in het seizoen, dus ook de bloei van de bloemen geeft een mooi beeld. De dag zal eindigen in Fontanas. Je ziet het dorp niet liggen, pas op 300 meter voor de dorpsgrens zie je het pad. Het ligt in een dal, aan het eind van een meseta. Je denkt dat je verkeerd bent naar de gele pijlen sturen je de juiste kant op. Na het afleggen van de spullen en het toe-eigenen van je bed even eten, het pelgrims menu voor € 10,00 inclusief wijn. Om zes uur naar de pelgrimsmissie. Een licht internationale mis waar aan het eind elke pelgrim een kruisje krijgt omgehangen, een mooie afsluiting van de heilige mis. s’ Avonds weer een pelgrimsmenu en dan naar bed.
30-05-2018 20: Hontanas – Fromista
Vandaag een korte etappe? Dat was eerst de bedoeling, maar aan het eind toch een lange, 35 km. We dachten eerst 27 km te lopen maar het ging zo goed!?!?! Het weer lijkt goed te worden, het is niet koud als er vertrekken, soms lijkt de zijn er ook nog eens door te komen. Maar bij het benaderen van het eerste dorp komen de donkere wolken wel erg dichtbij. We hebben deze ochtend een klim van 10% over een lengte van 1050 meter naar een hoogte van 911 meter voor de kiezen, of beter geschreven voor de voeten. De top is niet te zien door de wolken of mist. Eenmaal boven worden we op een mistige meseta getrakteerd. Aan het eind volgt een afdaling van 18%. De volgende lage meseta wordt belopen. En zo lopen we vandaag over 3 mesetas, volgens mij. Het weer wordt rond de middag wat beter, soms komt het zonnetje erdoor. We besluiten om toch door te lopen naar Fromista, 6 km extra. Volgens het boekje 2 uur maar wij doen het, op ons gemak, in 70 minuten, langs het Canal de Castillas. Aan het eind weer getrakteerd op iets speciaals. Helaas laat de wifi te wensen over en zijn er geen foto’s vandaag. Ook mijn blogs lopen nu wat vertraging op, ze zijn klaar maar moeten nog omhoog worden geladen. De foto’s zal ik alleen nog maar op de blogs plaatsen, als de wifi goed is…… Straks weer een menu del dia, waar weet ik nog niet.
31-05-2018 21: Fromista – Carriön de los Condes
Deze dag van we niet van ons plan afwijken. We lopen maar tot Carrión etc., want als we vervolgens nog de volgende plaats zouden willen bewandelen, dan moeten we een stuk van 12 km afleggen en komt de dagafstand weer ver boven de 30 km. Na het ontbijt even onenigheid waar we de draad, de weg naar SdC moeten oppakken. Naar het westen lopen lijkt mij de meest logische en niet naar het oosten, s’ochtends de zon in de rug en de schaduw voor je. Maar wat moet je doen als de zon niet schijnt? Kijk of je andere pelgrims ziet of pak je kompas. Na het verlaten van Fromista komt de lange weg naar het eerst volgende dorp. Langgestrekte weg met een pad ernaast voor de pelgrims. Maar in het eerste dorp kom je dan voor een moeilijke keuze te staan: links of rechts? We gooien een munt op om het lot te bepalen: rechts dus. Dit betekent niet meer langs de weg, maar een steenslag pad richting W/NW. Als je iets later achter je kijkt, zie je niet zo heel veel volgers, misschien toch niet de juiste keuze? Halverwege komen de beiden routes vrij kort bij elkaar, dus schakelen we over na de andere variant. Langs de weg, met meer lopers maar wel weer recht vooruit. Dan komen we aan in Carriön de los Condes. Hier gaan we naar de alberge Espiritu Santo, bij het klooster van Vincent de Paulo en de zuster congregatie. De vrijwilligster is streng en wijst ons op alle regels die strikt nageleefd moeten worden. De eerste keer dat we de les voorgeschreven krijgen.