Op deze pagina vind je de blogs terug die ik dagelijks geplaatst had op mijn oude website. Druk je op de daglink, dan word je doorgestuurd naar het dagboek, dat ik ruim 6 maanden na terugkomst, geschreven heb. Alles wat ik mij nog kon herinneren heb ik opgeschreven, na 6 maanden. Er is zeker meer gebeurt dan hetgeen geschreven staat, maar hoogstwaarschijnlijk ben ik dat dan vergeten.
28-06-2018 i.00. Geleen – Santiago de Compostela
Eerder deze week per mail en SMS van Vueling informatie ontvangen dat het misschien verstandig is om om te boeken, want de vlucht zou nog wel eens gecanceld kunnen worden vanwege de stakingen in Frankrijk. Ben ik even blij dat al mijn pogingen om dat uit te voeren mislukt zijn. Telefonisch lukte niet, op de luchthaven waar ik nog extra naar toe gereden ben lukte het ook niet. Wel konden wij gewoon inchecken via de website, 2 dagen voor vertrek, ook nog eens 2 stoelen naast elkaar, bij 2 losse boekingen. Dus gewoon door onze lieve dochter naar Brussel laten brengen. De vlucht van Santiago naar Brussel vliegt ook, dus onze vlucht naar Santiago gaat ook GEWOON door. De vlucht gaat goed en komen mooi op tijd aan. Bus naar Santiago staat klaar, dus instappen en rijden. Herinneringen aan 12 dagen terug komen boven. Ik zie mij dezelfde weg nog lopen die wij nu naar Santiago rijden. Aan dezelfde kant, maar de andere richting. Even op het busstation controleren of morgen om 9.15 uur de bus naar Ferrol rijdt, ja dus. Dan weten we hoe laat we daar terug moeten zijn. Nu naar het hotel en dan eten, menu del dia, de eerste voor Maricon en de zoveelste voor mij.
29-06-2018 i.01. Ferrol – Xubia
Zo, de eerste dag Camino voor echtpaar Teheux-Layson is begonnen. Nog 1 nacht van luxe genoten, overnachting in een hotel, nu op naar het bestaan en leven van de ware pelgrim. Na een uitgebreid ontbijt gaan we op pad naar het busstation. Onze officiële startplaats is Ferrol, dus moeten we er eerst naar toe. Met de Monbus van kwart over 9, vertrekt ook stip op tijd, rijden we in een dik uur naar Ferrol. Onze weg terug zal wat langer duren denk ik zo. Na aankomst op het busstation even op zoek naar de lokale VVV voor informatie en de eerste stempel. We weten nu met een plattegrond het eerste Camino paaltje te bereiken. Daar ligt ook een officiële Camino Informatie kantoor. Nog even wat informatie meegenomen, een stempeltje laten zetten en op naar Santiago. We lopen dus nu min of meer weer dezelfde weg terug, maar buigen dan af om het pad met de zuiltjes en gele pijlen te volgen. We lopen veel door bewoond gebied, de eerste 2 dagen zullen zo zijn, daarna verlaten we het waterrijke gebied en trekken het binnenland in richting Santiago. Maar vandaag dus een gedeelte langs de baai, welke we morgen zullen vervolgen. Vanwege de tijd besluiten we eerder te stoppen en zoeken een alberge in Xubia. Maar het wordt “helaas” een hotel. Hebben we weer geen last van harde snurkers en kunnen we hopenlijk goed slapen. Morgen gaan we in ieder geval eerder op pad dan vandaag, waarbij we min of meer op het heetst van de dag gelopen hebben, bijna continue in de volle zon. Ja je leest het goed, we hebben een zonnige dag. Ook hier keuzes maken.
30-06-2018 i.02. Xubia – Pontedeume
Zo, de luxe pelgrims nemen het ervan vandaag. Niet te vroeg opstaan na een overnachting in het hotel. Het bed had wat mij betreft iets langer mogen zijn, want ik lag behoorlijk klem tussen het hoofd- en voetenbord. Het is al ver over hal 9 als we gepakt en gezakt op weg gaan. En waarom ook niet in de lichte regen? Ja je leest het goed, ook hier neerslag dus poncho aan. Gelukkig is het slechts lichte regen en bereiken we al snel het “nog maar 100,001 km” paaltje. Er was waarschijnlijk net niet (not) genoeg ruimte om deze 1 meter naar links te plaatsen. Kan natuurlijk ook een andere reden hebben ( alleen op de Frances?). Iets verderop komt Maricon tot de ontdekking dat haar hoed weg is. Bij de laatste foto-shoot had ze hem nog…. Dus loop ik even terug en vind hem inderdaad daar op die plek. Als we weer samen zijn verder op pad en op zoek naar een plek om te ontbijten. Dan wordt het tijd om kilometers te maken. Op weg naar Pontedeume. Net als de Camino Aragons is deze ook helemaal niet druk. Lekker rustig wandelen, maar nog niet zo heel veel door de natuur, dat komt straks nog wel, op onze volgende dagen? Nu lopen we veelal in de buurt van de wegen, we zitten eigenlijk ook in een uithoek hier. Na 12-en stoppen we voor de lunch, beiden een bocadillo en wat te drinken. Dan op voor de 3e helft van de afstand. Grapje, nog 1/3 van de dagafstand. Licht heuvelachtig terrein, maar we komen er wel. En tegen 15 uur komen we aan in Pontedeume. Als we de gemeentelijke alberge hebben gevonden moeten we nog dik 1 uur wachten voordat die opengaat. Hebben we geen zin in. Dus op zoek naar een alternatief, een private alberge, en die blijkt vol te zijn. Er is een middeleeuws feest in de stad en dat kan de reden zijn. En laat nou net tegenover die alberge een pension liggen…… Dus daar even vragen of er nog plek is. Ja hier heb je de sleutel van kamer 22, trap op einde van de gang rechts. Kom straks maar inschrijven want het is druk ( in het restaurant). Dus op naar de kamer, die 2 luxe pelgrims……..
01-07-2018 i.03. Pontedeume – Betanzos
Een feestje is leuk, een festival is beter, maar moet die dan tot 7 uur ‘ s ochtends duren, om dan later weer verder te gaan? Het middeleeuwse festival van gisteren werd dus de hele nacht door gevierd in dit plaatsje. Muziek en mensen bleven massaal op en hielden mij uit mijn slaap. Maricon daarentegen had wel weer beter geslapen dan de voorgaande nachten. We zijn rond 7 uur opgestaan en een uurtje later dus het pension verlaten. Direct maar bij de eerste de beste cafetaria een ontbijtje gepakt en dan op weg. En hoe, meteen weer heuvel op. Een behoorlijke klim naar 400 meter hoogte. En op sommige stukken zeer steil. Allemaal in de bebouwde kom. Vandaag gaan we redelijk wat kilometers door de natuur, zelfs langs een golfbaan. We waren begonnen met droog weer en kregen voor de 2e klim een regenbuitje over ons heen. Tegen half 12 al een vroege lunch gepakt en de nodige stempel. Daarna nog zo’n 10 km lopen, ook weer over geaccentueerd terrein met een derde stevige klim naar 400 meter. Betekent dus ook dat we al weer 2 keer van 400 meter naar beneden zijn gelopen. Ik ben trots op Maricon dat ze het volhoudt. Het valt voor haar niet mee. Tijdens de laatste kilometers krijgen we ook nog eens een stevige regenbui over ons heen. En we worden gefotografeerd door een blogger die schrijft over deze Camino en de mensen die hier lopen. Hij vertelde dat de zus van John Lennon ook deze Camino loopt, stond in het nieuws. Wij dus niet. Bij onze halteplaats naar de gemeentelijke alberge en daar 2 bedden met onze naam gevonden. Tijdens het eten gezien dat Spanje werd uitgeschakeld bij de WK, was ook de merken aan de stemming in het dorp.
02-07-2018 i.04. Betanzos – Presedo
Mijn blog (nog) niet terug gevonden.
03-07-2018 i.05. Presedo – a Rua (Buscas)
Tja, de 2e nacht in een alberge is voorbij en we staan als eerste op. We willen op tijd vertrekken want er wacht ons een zeer steile helling aan het einde van de etappe. Dus we pakken stilletjes onze spullen in en na 7 uur vertrekken we, als 2e.. De Engelsman die voor ons is vertrokken zien we een andere richting nemen dan wij. Na 20 minuten loopt hij achter ons en ook voorbij waarbij hij de opmerking maakt: I took 1 of my famous shirt cuts. Typisch Engelse humour? En dan is ie er vandoor en lopen wij op ons eigen tempo door. Het gaat weer op en af, lekker hetzelfde als de afgelopen dagen. Ook komen we weer de 2 dames uit Italie tegen, bijna elke dag onderweg gezien, maar nooit op overnachtingsadres. En bijna elke keer aan het kibbelen…… Onze berg op zijn erg pittig, zeker een voorbereiding voor hetgeen gaat komen. En dan eindelijk de lang verwachte bar waar we kunnen “ontbijten”, het is al half 11….. Hier komen we ook nog andere pelgrims tegen die de laatste 2 nachten ook in dezelfde alberges hebben geslapen. 1 van hen verteld ons dat we het steile stuk overleefd hebben….. Nee dat moet nog komen zeg ik, daarom gaan we weer verder. Dus weer door en een half uurtje verderkomen we aan bij de alberge die na die zware klim in mijn boek staat vermeld. Wat hebben we gemist? De bar die in mijn routeboek staat, want die waar we zojuist een pauze hebben gehouden is dus een andere…. Het is half 12 bij aankomst in Hospital de Bruma, veel te vroeg eigenlijk, dus na goede overeenstemming tussen ons 2-en besluiten we om nog 7 km te lapen om te overnachten in een Casa Rural. Dit betekent dat we voor de volgende 2 dagen kunnen schipperen met de kilometers. Woensdag een langere afstand, om dan donderdag aan te komen in Santiago op een gunstig tijdstip om wellicht de pelgrimsmis meteen bij te wonen. Na een kleine 2 uurtjes dus in a Rua aangekomen en een kamer genomen in de casa rural, vergelijk het met met een B&B maar dan zonder de 2e B….. Het is een dorpje van niks, met een klein kerkje, hele grote begraafplaars en 2 kleine cafés…… Eten is een probleem want het zijn geen restaurants. Het wordt improviseren, maar niet verhongeren.
04-07-2018 i.06. a Rua – a Torre
Na een luxe nacht in een Casa Rurale met ontbijt, vertrekken we om half negen voor onze 6e etappe. We weten nog niet precies tot waar we lopen. Als het even lukt willen wij morgen al de pelgrimsmis in Santiago bijwonen, die is dagelijks om 12 uur. Dus dit betekent dat we niet te ver van Santiago onze overnachting moeten hebben. Maar Santiago is nog dik 33 km ver. We gaan op pad en zien al 3 pelgrims voor ons lopen. Onbekende pelgrims voor ons, blijkt als we de eerste 2 inhalen. Ja je leest het goed, wij halen pelgrims in. De weg gaat redelijk door bebost gebied, niet langs drukke wegen. We zien ook een bord met een waarschuwing dat we straks de laatste cafetaria gaan passeren voor Sigüere, een plaats die daar weer 13 km vandaan ligt. Op die weg tussen de cafetaria en die plaats zal niets zijn waar je iets kunt eten of drinken. Als we bij die cafetaria aankomen zien we ook de derde pelgrim van deze ochtend. Een jonge man uit Colombia die 1 week in Spanje is en zijn eerste camino loopt. Na een kort gesprek gaat hij verder, hij wil vandaag in Santiago aankomen. Als wij ook weer op pad gaan komt er weer een hevig toeterende busje voorbij, de panaderia die zijn aankomst meldt. Dus de bakker die zijn ronde maakt. Wij vervolgen onze weg en komen langs huisjes in “the middle of nowhere” en kleine gehuchtje. En dan lopen we ook weer door holle wegen in bebost gebied en langs de snelweg. Het einde is niet in zicht. Tegen 1 uur komen wij in Sigüere waar we een warme bocadillo nuttigen en besluiten om nog 4 km verder te lopen en weer een “luxe” nacht in een hotel zullen doorbrengen. Om er zeker van te zijn dat we niet te veel moeten omlopen om bij het hotel te komen nemen we de rechtstreekse route er naartoe, via de N-550. Luxe is een rekbaar begrip en foto’s zijn soms niet zeer recent genomen. Maar de prijs valt reuze mee, dus ……. Straks eten in het “restaurant” en dan weer slapen. Morgen nog een continental ontbijt om 7 uur en dan op naar Santiago. De alberge daar is al geregeld, want de vakanties zijn al begonnen in Spanje en je wilt morgen niet te lang zoeken voor een overnachting. Wel te rusten allemaal
05-07-2018 i.07. a Torre – Santiago de Compostela
Vandaag gaat het gebeuren, de grote dag, de aankomst in SdC. Kwart over 6 gaat de wekker en in 7 uur zitten we aan het ontbijt. Na een half uur beginnen we met lopen, de laatste 12 km naar de heilige apostel Jacobus de Meerdere. We moeten nog langs de drukke weg lopen en daarna afbuigen, richting rustig vaarwater. Ja, hm, wandelpaden natuurlijk. En vooral niet vergeten om vandaag nog onderweg ergens een stempel te scoren, we willen onze Compostela niet mislopen. .En als we dachten dat het makkelijk zou gaan, dan hebben we toch pech gehad. Ook vandaag weer pittige klimmetjes. En de kilometers worden niet korter. We vergeten de stempels niet te pakken. Deze intocht gaat via een industrieel gebied, gevolgd door de voorsteden van Santiago. Maar gelukkig gaan de laatste 2,5 km hoofdzakelijk bergaf. En dan tijdens de laatste km zie je meer pelgrims, die weer de andere kant oplopen. Maar wij moeten nog het eindpunt bereiken. Dan komen de torens in zicht, de straatjes worden smaller en ik zie herkenningspunten van mijn Camino. De opnames kunnen starten. Tegen 11 uur lopen we onder de pelgrimsboog door het plein voor de kathedraal op. We zijn er. We hebben het gehaald, Halleluja. Op het plein ontmoeten we ook de jonge Colombiaan van gisteren. Hij is gisteren aangekomen. Na begroeting gaan we naar onze alberge. Schrijven ons in, leggen onze rugzakken weg en gaan naar de kathedraal voor de Pelgrimsmis van 12 uur. Helaas geen zitplaats meer in de banken, dus dan maar bij een pilaar op het bankje. De kathedraal is helemaal vol en de mis is anders dan die ik vorige maand bezocht heb. En dan tegen het eind van de mis zie ik enkele mannen met de lange rode jassen lopen. Ja, gaat het dan toch een keer gebeuren? Is 3 keer scheepsrecht? JA, het wierokwier zal gaan zwaaien, wat een geluk en hoe mooi is dat…… Filmpje tik op de link hieronder voor het zwaaiende wierookvat: Botafumeiro Na de mis gaan we het Jacobus beeld omarmen en vervolgens bij de crypte langs waar Maricon alle petities kan afleggen. Haar tas wordt ook voelbaar lichter. Dan nu op naar een testrestau, nee eerst naar het pelgrimskantoor voor onze Compostela. De rij is lang, maar we zijn binnen 45 minuten staan de beurt. Zo, nu op naar een restaurant voor een feestmaal. Dan terug naar de alberge voor een douche, dan de was doen. In de avond gaan we nogmaals naar de kathedraal om Jacobus te bedanken. Nemen ook nog even deel aan de heilige mis… En we mogen weer kijken hoe het wierookvat door de kerk slingert. Wat een geluk. Na een laat hapje terug naar de alberge en werken aan de vlog en blog.
06-07-2018 i.08. Santiago dC – Negreira
Na een zeer korte nacht, weer geen rust, rond 7 uur opgestaan en stilletjes alles bijeen geschraapt. Nu je in Santiago bent wordt er ook niet meer vroeg opgestaan, alleen zij die verder moeten natuurlijk uitgezonderd. Na het ontbijt maken wij ons op en beginnen aan ons 2e deel: de tocht naar Finistere, of toch Muxia? Na nog een laatste blik oo de kathedraal pakken we de gele pijlen weer op. Aan de rand van de stad staat ook weer een wegwijzer, maar nu met de namen en respectievelijke afstanden tot Finistere en Muxia. Net buiten de stad, eerst berf af, begint weer een klim. Door het bos en langs kleine dorpjes gaat onze weg. Heel gloeiend en soms duurt het voordat je weer de bewoonde wereld bereikt met een cafetaria. Na de eerste grote klim volgt een afdaling en staat er weer een heuvelrug voor ons naar 280 meter. We beginnen aan de klim, maar er komt geen einde aan. Het lijkt erop dat we recht omhoog gaan….. Na een uur zijn we boven…. en dan moeten we nog een km of 8 tot onze overnachtings plaats. En eigenlijk zien wij al de gele dag reclames voor alberges in Negreira, je zou dus denken dat het niet ver is, maar helaas. Toch komen we, na een tocht van 22 km door de brndende zon aan. Schrijven ons in in een alberge, rusten wat, stippelen de 4 etappes naar Finistere uit en gan dan op pad voor het avondeten.. In deze bruisende stad, de laatste redelijk grote stad voor Finistere is het rustig,, te rustig. Wij vinden niet direct een eetgelegenheid. En vinden we iets moeten we ook nog eens 45 minuten wachten tot het open gaat. Als we dan kunnen eten delen we de tafel met een vader en dochter uit Frankfurt en wisselen we verhalen uit. En we besluiten om naar Muxia te lopen. Ooh ja, had ik al vermeld dat er een fiesta in het dorp zal zijn deze avond? Bij deze weten we nu al dat de nacht kort zal zijn.
07-07-2018 i.09. Negreira – Vilaserio
Er is dus een fiësta in de stad. Dat hebben we weer gemerkt in onze alberge. Gelukkig zaten we er wat verder vandaan, maar we kregen tot behoorlijk wat mee. Maar niet tot 7 uur in de ochtend. En ja, de Houtzagersclub was ook aanwezig in de slaapzaal. Wij zijn de laatsten die de alberge verlaten. We hoeven ook niet zo ver te gaan vandaag, een km of 13. Het zonnetje straalt al, dat blijft ook de hele dag zo. Na enkele meters merken we dat we iets vergeten zijn, onze stokken, die staan nog binnen, maar helaas kunnen wij niet terug. De deur valt in het slot en niemand is binnen. Na het ontbijt gaan we op pad, en natuurlijk gaan we weer gestaag bergop. Al met al een kleine 9 kilometer bergop, maar gelukkig zeer geleidelijk, af en toe iets dalen en een enkel steil stukje op zijn tijd….. Tegen half 12 nemen we een vroege lunch en daarna nog 4 km naar de alberge. In een klein gehucht liggen 2 private Albergen en 1 publieke. Deze laatste zit in een oud gebouw en je slaapt er op een matras op de grond: nee dank je wel. Dan maar in een private alberge. Morgen wordt het weer warmer dan vandaag en moeten we ook 21 km afleggen. Dus niet te laat vertrekken.
08-07-2018 i.10. Vilaserio – Olveira
Vandaag is het uitslaapdag, toch? Het is immers zondag en in deze alberge moet het van 23 uur tot 6.30 stil zijn. Kwart voor zeven maakt Maricon mij wakker. Het vaste ochtend ritueel kan begonnen. Na een ontbijtje gaan we op pad. Bregje af en bergje op, gehuchtje in gehuchtje uit. Vandaag zie ik meer koeien dan in de afgelopen 6 weken Camino lopen bij elkaar. Er staat ons vandaag nog 1 flinke klim te wachten, we hoeven niet tot 531 meter te lopen, maar draaien op dik 400 meter weer berg afwaards. Nu zou het min of meer dalend moeten zijn. De alberge ligt vooraan in het dorp. Morgen wacht ons nog 1 klim, naar weer een Hospital en dan zou het voor de resterende kilometers alleen nog maar berg afwaards zijn. Dat geloof ik net zo hard als die wertsvoweersvoors voor vandaag: de hele dag zonnig…. Pas na 14 .00 uur kwam die pas echt goed te voorschijn.
09-07-2018 i.11. Olveiroa – Quintás
Vandaag is weer een wandeldag, mocht je je afvragen wat wij zouden gaan doen. En ja het slapen ging eens beter dan heel slecht, voor ons beiden, op een slaapzaal van 14 bedden. Na het ochtend ritueel even nog een ontbijtje scoren, het kan namelijk best lang duren voordat we weer ergens terecht kunnen, en dan “Ab mit die Post”. Het is al zonnig en zal alleen maar zonniger worden. Het begint ook weer met een klim waarom ook niet. We zien nu weer wat meer pelgrims wandelen. En de klim blijft toch behoorlijk lang doorgaan, af en toe een afdaling. En inderdaad, de mogelijkheden om iets te nuttigen zijn veel minder, de afstanden ertussen veel langer. Onderweg zien we ook nog een processie. Eindelijk komen we ook te weten wat die harde klappen zijn die we de laatste dagen veel horen. Tijdens de processie wordt dus knalvuurwerk af gestoken. Die knallen zijn kilometers ver te horen. Het lijkt erop dat ze hiermee de aandacht willen vragen voor: “Waar is het feestje, hier is het feestje”. Onze laatste klim brengt ons op een kleine kale vlakte en ik bedoel hiermee niet mijn hoofd…… Daarna afdalen naar Quintás waar we in de alberge zullen overnachten. De temperatuur deze middag is 29°, de warmste dag van al mijn wandeldagen. In de alberge/pension krijgen we een kamer voor de normale pelgrimsovernachting prijs. Wij zijn ook de enige pelgrims verwacht ik, de meesten lopen meestal door tot Muxia, 32 km…… Wij niet, 21 km voor vandaag is voldoende.
10-07-2018 i.12. Quintás – Muxia
De laatste echte wandeldag gaat beginnen, nog 12 km en we zijn in Muxia. Na een redelijk goede nachtrust vertrekken we rond kwart voor 8 aan onze tocht. Eerst bergaf en daarna natuurlijk weer bergop. En weer af en op….. De weg slingert zich van de ene naar de sndere rots. Gelukkig door kleine dorpjes en bos. Steil en minder steil. En wat je graag wilt gebeurt niet, het zicht op het einde. Maar dan eindelijk zie je de oceaan en een landpunt, maar dat blijkt later toch niet Muxia te zijn. Dus weer op en af…… We draaien om nog 1 rots heen en dan eindelijk…. We besluiten om met rugzak naar het eind te lopen maar waar is het eind? Dus even bij de Informatie langs gaan voor de juiste richting. En ook maar meteen ons Muxia certificaat laten maken. Op naar het einde. We komen aan, maken foto’s bij de 0 km, ik leg mijn steentje neer. Naar de kerk bezichtigen en dan naar het pension. Douchen en dan op zoek naar een wasautomaat, helaas, niet in dit dorp. Dan morgen maar. In de avond gaan we naar de mis, daarna wat eten en dan de zonsondergang bekijken….. Die niet zichtbaar is vanwege bewolking. Misschien morgen meer geluk bij de zonsopgang?
11-07-2018 i.13. Muxia – Fisterra
Vandaag staan we om 6 uur op en maken ons klaar voor het uitje naar Fisterra, ook wel Finistere genaamd. We gaan met de bus, een ritje van 50 minuten. Als je dit te voet zou afleggen, loop je 32 km. Zo’n 7 tot 8 uur voor de getrainde wandelaar. Na aankomst gaan we meteen naar het 0 km paaltje wandelen, nog een kleine 3 km bergop. Je loopt vrij kort op de richel en met de wind en backpack om is het oppassen geblazen. Na een klein uurtje zijn we er, maken wat foto’s genieten van het uitzicht en gaan weer terug. Stoppen nog bij een kerkje, eten nog iets in een cafetaria, praten met een Duitse studente en stappen dan weer in de andere bus voor een ritje van bijna 3 uur naar Santiago. Het is nog geen 90 km maar de bus gaat via de kortste omweg. De rijstijl is ook niet prettig, mijn maag gaat behoorlijk te keer. Na aankomst in Santiago op zoek naar een slaapplek, kleding wassen, eten, avondmis bijwonen, deze keer geen wierookvat, nog wat herinneringen kopen en weer naar bed. Morgen met de bus van 12 uur naar Porto……