Er was eens…

Once Upon A Time

Een opmerking van ons: “Dat wil ik ook eens een keer gaan doen”. Eindelijk is na een kleine 9 jaar dit werkelijkheid geworden. Wij hebben de pelgrimstocht naar Santiago volbracht, Maricon 1 keer en ik mocht het 2 keer doen in 9 weken tijd. Onze eerste keer in Santiago was een pelgrimstocht met de auto van thuis naar Fatima (Portugal), Santiago de Compostella (Spanje), Lourdes en Nevers (beiden Frankrijk). Wij zagen de wandelaars bij het verlaten van Santiago, eerst behoorlijk wat en naarmate de afstand tot Santiago groter werd, minder. Allemaal met rugzak en zwoegend in de zomerzon. Maar wanneer we het zouden gaan doen en wat er allemaal bij komt kijken was voor ons toen nog een groot vraagteken.

Begin 2017 pakte ik het idee weer op, een planning om in 2019 van huis uit op pad te gaan en Maricon zou dan de laatste 100 kilometer gaan meelopen. Maar hoeveel dagen zou ik dan onderweg zijn? Wat moet je meenemen, waar slaap je en vooral welke route loop je. Allemaal vragen die ik toen had en naar de beste antwoorden op zoek moest gaan. Niet elke dag, zelfs niet iedere week was ik ermee bezig, maar het liet me niet los, want 2 jaar voorbereiding is toch nog zo ver. En dan loop je de Swentiboldmars in net iets meer dan 6 uur, dus trainen zal ook wel “Een stukje van de taart” zijn.

Snel kwam ik op het spoor van Het Nederlands Genootschap van Sint Jacob waar veel informatie te vinden was. Dit was voor mij bijna een “One-stop-Shopping” locatie, vol met informatie die ik zocht, en met mij velen anderen. Dus om toegang te krijgen tot alle informatie lid geworden. Natuurlijk ook van de Limburgse afdeling. Dus informatie opnemen als een droge spons in een emmer water. Het kwartaalblad met zijn verhalen, het prikkelt een beetje en elke dag toch ook een beetje meer.

Dus wat gaan we voorbereiden voor 2019? Als eerste zorgen dat we voldoende verlofdagen bij elkaar krijgen om een langere periode van het werk te kunnen wegblijven, zonder financiële gevolgen. Een rekensommetje leert me dat het moet kunnen lukken. En onder de noemer “We nemen een Sabbatical” moet 4 maanden vrij toch haalbaar zijn? Ik mag blij zijn met een goede werkgever die dit wellicht goed vindt, maar we wachten nog met vragen tot een later moment. Eerst zorgen dat we weten waaraan we willen beginnen.

Gaande weg 2017 komt de route wel tot stand en ook wat er zoal aan uitrusting mee moet. In mijn kinder- en jeugdjaren gingen wij thuis altijd naar de camping, mijn meeste jaren was dat in een sta-caravan. Je zou denken dat kamperen op mijn tocht dan wel zou lukken, maar dan zie ik mijzelf toch niet doen, vooral de extra uitrusting die nodig is. Dus dan zou het overnachtingen zijn in alberges/gites/refugios/etc en dus misschien iets duurder dan met een tentje. We wachten af, want ook de tijd van het jaar waarin ik ga lopen speelt natuurlijk een rol.

In september krijgen we te horen dat een zwager, dus een broer van Maricon, ernstig ziek is op de Filipijnen. Op enig moment gaat zijn gezondheid erg snel achteruit en besluiten wij dat Maricon naar de Filipijnen afreist. Helaas sterft hij voordat Maricon naar hem toe gaat. Ze kan wel bij de begrafenis zijn, maar had toch liever gewoon afscheid willen nemen. Ze blijft enkele weken op de Filipijnen om de familie te steunen. Als ze weer terug is besluiten wij om niet in 2018 weer naar de Filipijnen te gaan, maar om het uit te stellen naar 2019. Door dit uitstel moet ik besluiten om of eerder, of later naar Santiago te lopen.

Uitstellen naar 2020 vind ik niet prettig, hoewel er meer tijd beschikbaar komt om zaken heel goed voor te bereiden. Maar 1 jaar uitstel heeft ook weer 1 jaar risico (je weet immers niet wat er kan gebeuren) lopen. Dus lijkt het met 1 jaar vervroegen (is dit wel Nederlands) een betere optie met 1 grote concessie: NIET vanuit mijn woonplaats starten maar korter bij Santiago. Dus geen 4 maanden lopen, maar een kleine 2 maanden wandelen. Betekent ook weer dat ik een andere keuze moet maken met betrekking tot mijn startplaats. Ga ik de meest gebruikte startplaats buiten Spanje gebruiken, of zoek ik iets anders? Mijn voorkeur gaat uit naar niet het “alledaagse”, ik wil wel wat rust proeven maar ook de drukte zien.

De Limburgse afdeling van de Santiago vereniging houdt maandelijks een café Saint Jacques in Roermond, voor mensen die willen gaan en voor mensen die geweest zijn. Zo kunnen de nieuwelingen informatie krijgen en de anderen hun ervaringen delen. Dus de eerste bijeenkomst in 2018 ga ik naar Roermond voor de bijeenkomst. Hier tref ik diverse mensen waaronder ook de wandelmentoren Henk en Ria uit Munstergeleen. Zij vertellen vol overgave over de mogelijkheden, de do’s and dont’s, maar vooral ook over hun ervaringen. En gaande weg, ook mede door de foto’s, kom ik erachter wat een goede startplaats wordt. Waarom niet van 1 bedevaartsoord naar de andere lopen? Van Lourdes naar Santiago is een goede optie en je kunt kiezen waar je de Pyreneeën oversteekt.

OK, de startplaats ligt vast: Lourdes. Nu nog de route die ik zal nemen. Je kunt op 2 plaatsen de Pyreneeën oversteken: via de Somport-pas (Oosten) of via de route van Napoleon (Westen). Bij de keuze voor de Somport loop je ongeveer 6 dagen door Frankrijk en als je de Somport-pas passeert, begin je aan de Camino Aragonese. Deze loopt door de vallei van Aragon en dus ook de gelijknamige regio. Neem je de westelijke oversteek, dan loop je ook 6 dagen in Frankrijk en is de laatste halteplaats in Frankrijk Saint Jean Pied de Port. Deze plaats is de drukste startplaats van de camino buiten Spanje. Diegene die hier starten, moeten op hun eerste dag al direct aan de beklimming beginnen, iets wat regelmatig slecht uitpakt voor menig pelgrim.

Ik ga toch voor de Somport oversteek en wel voor 3 belangrijke redenen:

1. de Somport passeer je op 1.640 meter hoogte. Dit is hoger dan het gebruikelijke hoogste punt op de Camino, namelijk Cruz de Ferro.
2. de onbekendheid van de Camino Aragonese. Wellicht in de nabije toekomst ook niet meer volledig toegankelijk als het stuwmeer mag groeien. Stukken waar je nu nog kunt wandelen zouden in de toekomst onder water komen te staan.
3. Nog langer genieten van de stilte onderweg en daarmee ook de rust, die ik zo graag wil beleven. De drukte mag later komen, eerst genieten van de natuur.

Hiermee is ook meteen mijn solo-route vast komen te liggen. Vanuit Lourdes 3 dagen naar het Westen tot Oloron, dan 4 dagen naar het Zuiden tot Jaca, en vervolgens alleen nog maar naar het Westen tot in Santiago de Compostella. Hoeveel dagen ik nodig zal hebben voor de afstand van Jaca naar Santiago, ik verwacht een kleine 40 dagen. Vanaf de Somport is het nog 6 dagen rustig, tot aan Obanos, waar de pelgrims van de Camino Frances en Camino Aragonese samenkomen om vervolgens gebroederlijk verder te lopen op de Frances.

Nu besluiten wanneer te vertrekken. In het voorjaar, maar vroeg of laat in het voorjaar. Het kan nog lang slecht weer zijn in de Pyreneeën, dus te vroeg is een risico. En als je laat vertrekt, kun je het behoorlijk warm krijgen verderop in Spanje als je over de meseta’s moet lopen. Ik heb menig verhaal gehoord en gelezen. In februari gaan we deelnemen aan de “Camino aan het Wad”, hier horen we veel verhalen van hen die al geweest zijn. Deze camino is dit jaar speciaal uitgezet vanwege de culturele hoofdstad van Europa, Leeuwarden.

In Nederland kun je vanaf de Sint Jacobiparochie, deze ligt in Friesland, via 3 wandelwegen Nederland doorkruisen voor de weg naar Santiago. Nu heeft de Santiago Vereniging de 3 routes omgedraaid en worden er in de weekenden routes gelopen in de Zuid-Noord richting. Wij nemen deel aan de route in Limburg. In 4 zaterdagen en 3 zondagen lopen we van Eijsden naar Maarheeze. Mooi om wat trainingskilometers te maken. En aangezien ik mijn rugzak al gekocht heb, draag ik deze alle 7 dagen met mij mee, gevuld met 12 kilo inhoud. Een ruwe schatting van mij wat de inhoud zal zijn, brengt mij op 12 kilo, wel zwaar en volgens de mede wandelaars, veel te zwaar. Maar het voelt goed, de rugzak zit lekker en ik merk weinig van de kilo’s. Ik neem zelfs enkele malen Jake Junior mijn, mijn (blijkt achteraf) te grote mascotte.

In februari boek ik de reis naar mijn startplaats, vanaf Luik met de Thalys naar Gare du Nord in Parijs. Vervolgens vanaf Gare Montparnasse per TGV naar Lourdes. Voor Maricon boek ik een vlucht van Brussel naar Santiago en voor ons beiden nog een vlucht van Porto naar Brussel. Op een later tijdstip boek ik nog mijn eerste overnachting in Lourdes, op een gezamenlijke kamer voor maximaal 8 personen. Dit zijn de enige zaken die ik ver voor vertrek boek, de rest wordt pas vlak voor of tijdens aankomst geboekt. Het moet tenslotte ook een echte Camino worden en niet een georganiseerde “Roadtrip”.

Mijn uitrusting groeit gestaag, mede door aanbiedingen op het grote net, maar ook door het vele lezen op sites/forums/webwinkels. De grootste 2 uitdagingen zijn regenkleding en slaapzak. Met betrekking tot eerstgenoemde vond ik een mooie regenjas die middels een grote uitsparing op de rug, ook over de rugzak kan. Hierdoor hoef je dus de regenhoes die bij de rugzak zit niet te gebruiken. En waar koop je die? Natuurlijk op de grootste Chinese webwinkel. Niet duur, gratis verzending en in veel kleuren verkrijgbaar. De keuze valt op oranje, dit gaat goed bij mijn totale plaatje. Nadeel is dat het geen ademende jas is, dus onder hevige inspanning wordt hij aan beide zijden nat. Tijdens onze trainingstocht van Schoonbron naar Geleen wordt hij getest, foto gemaakt en op Facebook in de groep getoond. Ik heb nog nooit zoveel commentaar gekregen, allemaal positief met soms een lichte ondertoon van  sarcasme.

De 2e uitdaging in mijn uitrusting was de slaapzak. Moet die dik zijn of juist dun? Je gaat niet in het koudste seizoen op pad, je slaapt in alberges, dus beschut. Dan valt de keuze snel op een dunne slaapzak en die krijg je overal. Dus als er een aanbieding komt bij de Xenos en die ook nog eens regelmatig op Facebook voorbij komt, andere wandelaars met goede ervaring met die slaapzak, dan is de keus snel gemaakt en uitgevoerd. Mocht het een keer erg koud zijn en de slaapzak zou te dun zijn, bestaat de mogelijkheid om misschien een deken te krijgen in de alberge, anders wat kleding aanhouden. Er is altijd wel een mouw aan te passen.

In Munstergeleen is 2 maal een bijeenkomst voor de beginnende pelgrim, bij Ria en Henk thuis. Op de eerste bijeenkomst krijgen wij veel informatie over het reilen en zeilen van de camino. Wat neem je mee, hoe ga je er heen, hoe kom je terug, wat kun je verwachten etc. En de 2e bijeenkomst is een oefentocht MET rugzak. Dit is een gezellig onderonsje met vele nieuwkomers door ons mooie Limburgse land. Achteraf gezien zijn alle facetten van hetgeen je zou kunnen tegenkomen aan paden ook hier aanbod geweest, zij het wat korter qua afstand. Het gaf een goede indruk en was leerzaam. Tevens kon je uittesten of je rugzak goed was afgesteld.

In maart is er de jaarlijkse landelijke pelgrimsmis in Roermond. In de kathedraal ligt het grootste reliek van Jacobus buiten Spanje. Hier gaan we heen, een zegen voor de tocht mag niet ontbreken en kan als steun zijn tijdens moeilijke dagen en beslissingen. Het is behoorlijk druk in Roermond. We zijn beide met onze rugzak naar de kathedraal gekomen en aan het eind van de mis worden alle pelgrims die zich schriftelijk kenbaar hebben gemaakt naar voren geroepen. Als we er allemaal staan krijgen we de zegen. Na de mis nog even een bakje koffie en vlaai nuttigen en onze pelgrims stempel van Roermond, kathedraal en Broederschap in onze paspoort laten zetten.

Frankrijk, daar komen altijd leuke meldingen/nieuwsfeitjes vandaan. En het is een volk dat graag demonstreert en van het “alles moet blijven zoals het was”-cultuur. Wat nu weer? De spoorwegen gaan staken, ze zijn tegen een mogelijke privatisering, het moet een staatsbedrijf blijven met alle voordelen voor de werknemers. En op welke manier gaan ze staken? 3 Dagen werken en vervolgens 2 dagen staken, over een periode van 3 maanden. Ik krijg al een bericht in mijn mailbox over het mogelijk niet doorgaan van mijn geboekte reis van Luik naar Lourdes. Niet leuk….. Nu heb ik vele malen op Facebook gelezen dat Jacobus pelgrims graag een handje helpt als ze het moeilijk hebben, dus gaan we maar eens uitgebreid met hem praten. Deze jongen wil ziels graag die uitdaging aan, wandelend naar zijn graf komen, maar dan moet ik wel eerst in Lourdes kunnen arriveren…. Dan komt er op de site van NSCF een kalender te zien met de geplande werk-/stakingsdagen. Snel even controleren…. Ja ik heb geluk, mijn dag is de 2e dag in de 3-daagse werkcyclus. Als ze niet gaan afwijken zou mijn reis duur doorgaan. Dank je wel Sint Jacobus.

De uitrusting is bij elkaar, de proeflading van mijn rugzak is uitgevoerd en de weegschaal geeft aan: 14,5 kg. Dit is ZONDER eten en drinken, als dat er nog bij komt zou ik op ruim 16 kilo uitkomen. Dat is wel erg veel. Misschien toch mijn CPAP niet meenemen? Dit is een apparaat dat ik thuis gebruik tegen apneu en weegt een kleine 2,5 kilogram. Als ik die niet meeneem kom ik uit op 12 kilogram. En als ik nu toch ook geen slaapzak maar een linnenzak meeneem, scheelt ook bijna 500 gram…… Ja velen gaan alleen met een linnenzak de tocht maken, want je slaapt niet buiten, de tijd van het jaar is gunstig, weinig koude nachten. En vaak kun je dus een deken vragen in de alberge……. Hé, ik zit onder de 12 kg, het gewicht waarmee ik al mijn trainingskilometers gemaakt heb. Het is me gelukt!?!

Maar naarmate de laatste weken voorbij gaan sluipt er toch weer anderhalve kilo mijn rugzak in….. Met spullen die ik denk nodig te hebben en mijn kleine noodrantsoen aan crackers. Je hebt een noodrantsoen nodig voor de stukken waar je niets te eten kunt krijgen omdat je de route niet goed gelezen hebt (Rother boekje) of als de winkels/cafés dicht zijn…… En dan nog als laatste op zoek naar een kleine Provinciale vlag voor aan de rugzak. Ik wil namelijk niet het Rood-Wit-Blauw dragen en voortdurend de vraag krijgen: “Are you from Holland?” Ik zal dan steeds met nee moeten antwoorden en vervolgens: “I am from Limburg”. Ik ben geen Hollander, wel een Nederlander, maar bovenal een LIMBURGER (nee niet die kaas….. hoewel die erg lekker is op roggebrood met stroop). Gelukkig vind ik er een in een winkel in Maastricht.

En dan breekt de dag aan dat je gaat vertrekken en Sint Jacobus je nog steeds gunstig gezind is. De treinen in Frankrijk rijden bijna allemaal die dag. Nog snel even gekeken naar de weersverwachting voor Parijs, wordt het lopen van het ene station naar het andere, of moeten we de metro nemen? De verwachtingen voor Parijs zijn goed, die voor Lourdes minder…. Goed weer in Parijs, hoe loop je dan van Nord naar Montparnasse? Volgens maps.google.com zijn er 3 routes die qua afstand en tijd niet veel verschillen, maar als je de routes 1 voor 1 vergelijkt, springt er 1 boven uit, die het ook moet gaan worden: 1 route loopt langs de Tour Saint Jacques. Een toren in een parkje waar de Heilige Jacobus op staat en een beginpunt is van een Camino.

Op vrijdagochtend 11 mei mijn boeltje bij elkaar gepakt, afscheid genomen van mijn hond en samen met Maricon en Mariëlle naar het station in Luik gereden. De eerste etappe is begonnen, we zijn er mooi op tijd, mogen dus nog wel een tijdje wachten tot de trein eraan komt, als ie komt….. Maar gelukkig, geen vreemde reacties uit de speakers op het perron en langzaam melden zich nog meer reizigers op het perron. En dan komt die Bordeaux rode snelheidsduivel aanrijden, dus tijd om afscheid te nemen van mijn meiden. Het is niet makkelijk en het is voor de een 7 weken en voor de ander dik 9 weken voordat we elkaar weer in de armen kunnen houden. Er komt dus wel een traantje bij kijken bij ons allen.

De trein vertrekt op tijd en we rollen het station uit richting Brussel, vervolgens door naar Parijs. We komen mooi op tijd aan in Parijs zonder vertragingen. Volgens mij heb ik ook wel een oogje of 2 dichtgedaan, want ik kan me niet alles herinneren van de treinreis op hoge snelheid. Parijs is het eindstation van deze trein, dus iedereen moet uitstappen. Aan het eind van het perron is het erg druk, op zoek naar de uitgang en kijken op Google-maps naar mijn route via Tour Saint Jacques. Na het verlaten van het station kom ik nog langs een hotel waar ik een keer de auto geparkeerd heb tijdens een eerder bezoek aan Parijs.

Het is lekker weer, zonnetje schijnt, wat wil je nog meer. De route is goed te volgen op de smartphone en al snel kom ik bij de toren. Foto;s maken, er omheen lopen en kijken of er iets van een stempel mogelijkheid is, maar die vind ik helaas niet. Dan maar door lopen richting Gare Montparnasse. We hebben voldoende tijd, dus kunnen we nog even naar de voorkant van Saint Michel N.D. lopen voor een foto, in de Nederlandse volksmond ook wel Notre Dame genoemd. Dan door naar Montparnasse.

Op dit station is het erg druk, veel mensen die staan te wachten in de stationshal, ik zie geen vreemde aanwijzingen op de borden, dus het ziet er goed uit. Even iets te eten en drinken scoren, lekker oppeuzelen en dan wachten tot mijn trein arriveert. Na het instappen geen conducteur meer gezien tot in Lourdes. Het eerste gedeelte van het traject als TGV op hoge snelheid door het Franse land, het tweede gedeelte als een normale sneltrein in Nederland verder. Met 15 minuten vertraging ‘s avonds aangekomen in Lourdes.

Snel naar mijn hostel, ook via Google-maps, zo gevonden, en inchecken maar. Mijn slaapplek op een 8 persoonsslaapzaal wordt zonder extra kosten omgezet in een 1 persoonsslaapkamer, No Problem et Merci. Na installatie weer naar buiten richting het Heiligdom. Even geïnformeerd hoe laat de processie is, dan even langs de grot, een souvenirtje kopen, controleren hoe laat het pelgrimskantoor morgenvroeg opengaat en dan eten. Na het eten weer terug naar het Heiligdom, een processie kaars kopen en wachten tot de processie begint.

Het is altijd weer een indrukwekkend tafereel, die Lichtprocessie. Met zovelen uit meerdere windstreken hier neer gestreken, om samen dit te vieren. Ik raak er iedere keer een beetje ontroert door. Na het einde langzaam weer terug naar het hotel lopen en dan naar bed. Ja ik had al gebeld met het thuisfront, dan hoort nu eenmaal zo. de eerste nacht ver van huis en aan het begin van de tocht der tochten gaat beginnen. Ik denk nog even aan Jacobus, dank hem voor het veilig en goed aankomen in Lourdes, en denk ook aan pap, die de trip in mijn rugzak mee zal maken. En dan slapen……. Of wat het ook moge zijn deze nacht.

Lourdes Asson Arudy Sarrance Jaca Arrés Ruesta Sangúesa Monreal Obanos Estella Torres de Rio Logrono Nájera Santo Domingo Calzada Tosantos Agés Burgos Hontanas Fromista Carrión de los Condes Terradillos de los Templarios Calzadilla de los Hermanillos Mansilla de las Mulas León San Martin del Camino Astorga Foncebadón Ponteferrada Perejé Alto do Poio Sarria Gonzar Mélide Salceda Monto do Gozo Santiago de Compostela

Ferróll Xubia Pontedeume Bétanzos Presedo a Rua a Torre Santiago de Compostela Negreira Vilaserio Olveiroa Quintás Muxia Fistera

De reis begint